Pfffff, spijt, enorme spijt, why oh why heb ik toch die plaatjes met Rik gedeeld 🙁
Helemaal gesloopt, 4 dagen spierpijn en Rik in mijn dromen minimaal 4x verkettert; dat somt mijn gevoel wel op na de heftige training van Rik afgelopen week maandag.
Nu begrijp ik dat mijn onderlichaam (lees benen) wel wat kan/kunnen hebben, maar akelig duidelijk is nu wel geworden dat mijn bovenlichaam de “zwakkere schakel”; dat heb ik proefondervindelijk mogen ervaren.
Na wederom bijna 20 min in de HIT zone gezeten te hebben was ik er werkelijk helemaal klaar mee… en ja, dit klinkt als een zeur momentje, maar damn, deze training heb ik gevoeld. Werkelijk tot bijna 4 dagen na de training spierpijn ervaren; deels echt vanwege de zware training (pull/chin-ups – wat ik niet goed kan dus hulp krijg van elastische banden), maar ook 4×20 pushups met langzaam laten zakken naar de vloer, in combinatie met deadlift (en ook daar 40kilo langzaam laten zakken) hebben mij volledig gesloopt.
De laatste oefeningen (setje rug en schouder) ervaarde ik bijna als lekker, zo zwaar waren de voorgaande 4 oefeningen.
Toen ik Rik afgelopen week tegenkwam en vertelde over mijn heerlijke spierpijn, kwam ook daar weer zijn gezonde kijk op lichaam en geest naar boven… ik ervaar momenteel stress en drink helaas te weinig water de dag na de training; hetgeen uiteraard resulteert in bagger herstel. Deels ben ik zelf verantwoordelijk voor een betere afvalverwerking voor het goede herstel.
“Deels “haat ik Rik” nog steeds intens, al was het maar voor zijn eeuwige grijns, daar waar ik met pijn en bezweet lichaam het pand verlaat.”
Ik kijk er naar uit om weer eens wat met mn benen te mogen gaan doen; benen testen en slopen… lekker aan een gewichten mogen trekken en wegduwen, explosief even alles eruit knallen & Rik wederom “verketteren” in mijn slaap, maar dan nu wel heel veel water drinken en in beweging blijven.