Herstel na een hernia – # 11 & 12
Wendy
In mijn vorige blog schreef ik over de nieuw bedachte ‘challenge’ van Rik. Namelijk de ‘lumbal thoracal spine flexion’. Oftewel in lekentaal: ‘met gestrekte knieën voorover buigen en met je vingers de grond aanraken’.
Lijkt een super simpele opdracht, en als ik het vraag aan mijn dochtertje van 4 staat er binnen 3 seconden een opgevouwen meisje in de kamer. Als ik er dan naast ga staan en laat zien hoe ver ik kom, wordt er al snel gezegd:
“Je moet verder buigen mam, kijk zo! “
Die ogenschijnlijk simpele opdracht is voor mij dus eigenlijk niet zo simpel. Maar … wel een leuke uitdaging!
De afgelopen twee weken heb ik veel oefeningen gedaan om mijn hamstrings ‘langer’ te maken. Zowel in de studio bij Rik als thuis. Dus veel rek- en strek oefeningen, inclusief gewichten, om net dat beetje extra stretch te genereren (elke ochtend en avond en ook gewoon op wat momentjes tussendoor). En eerlijk is eerlijk, waarbij ik in eerste instantie dacht, dit gaat me nooit lukken, zien we zeker progressie. Nee, de grond is nog niet in zicht, maar, zoals je hier kunt zien zijn de centimeters het bewijs ik langzaam steeds soepeler wordt.
Ik begon dus met 35cm boven de grond en zit nu nog maar op 10cm boven de grond. Dat is dus gewoon -25cm! Oefening baart kunst! Nu die laatste centimeters nog wegwerken en dan kan ik trots op mijzelf zijn (of nee, eigenlijk ben ik dat nu ook al wel 🙂 ).