Wendy
En aan de bak, dat ging ik… 😉 Foamrollen (soms wel zes keer per dag), bijhouden van voeding en vochtinname en kijken wat het met me doet.
De eerste dagen na de eerste training waren pittig. Ik had flinke blauwe plekken (‘wat heeft die gast gedaan’, aldus manlief :)), buikpijn en last van mijn darmen, maar ik zette door. Mijn waterfles was mijn beste vriend en door het warme weer dronk ik extra veel.
Een dag of drie na de eerste training stopte ik met de oxycodon en de diclofenac. Afkickverschijnselen? Hell ja.. Maar ook dit kon ik, ik had die rommel niet nodig.
En wat bleek, na een dag zwetend met een dekentje op de bank stond ik op zonder die vreselijke beenpijn. Tuurlijk, de pijn is er nog (en ik slik soms aan het einde vd dag nog een paracetamol), maar de pijn is nu dragelijk.
Ik ging door met foamrollen en ook dit ging elke dag een beetje beter. Ik heb zelfs met mijn dochtertje van 4 een klein dansje kunnen doen op K3 (waarbij ik toch wel een traantje wegpinkte).
Natuurlijk, nog steeds veel werk aan de winkel, maar deze verandering en verbetering binnen deze korte tijd had ik echt niet verwacht en motiveert enorm.
Het zet me daarnaast ook erg aan het denken, juiste training bij kundige mensen! En… kijken waar je lijf echt behoefte aan heeft, moeten we dat eigenlijk niet veel vaker doen?
Op naar sessie 3..