Skip to main content

Herstel na een hernia – Week 5

Laat ik deze keer eens even beginnen met deze voortgangsfoto en oordeel zelf…

Ik begon op 11 juni met veel pijn, scheefstand, vol aan de medicatie (inclusief diclofenac en oxycodon), amper kunnen lopen, en gaf mijzelf toen een cijfer 3 (op een schaal van 1 tot 10).

Ik was verdrietig, mentaal niet ok, en dacht dat het nooit meer goed zou komen.
En kijk nu… 6 juli, amper 4 weken (AMPER 4 WEKEN!) verder! En ik scoor mijzelf op dit moment een 7,4. Wat?! JA, een 7,4. Dat is toch onwerkelijk? Door de mobilisatie oefeningen, gecontroleerd werken met gewichten, waarbij Rik letterlijk naast me staat en me elke keer corrigeert qua uitvoeren van de oefening en mee kijkt of het wel of niet lukt (en aanmoedigt om net een paar herhalingen extra te doen), is het me gewoon gelukt. En ja, ik heb soms nog wat last, bij het maken van bepaalde bewegingen en echt soepel soepel soepel beweeg ik nog niet, maar hallo, wat een progressie.. Ik ben trots op mijzelf, maar echt, zonder Rik was me dit nooit gelukt. Voor mij is vooral het geven van vertrouwen dat ik het kan en dat mijn lijf dit kan, een trigger geweest om door te pakken en te doen wat ‘moet’.

En nu? Hoe verder? Een 7,4 is een mooi cijfer. Vroeger, toen ik nog studeerde, vond ik een 5,5 altijd al prima ;), maar nu ga ik toch echt door voor de 9, of nee, zeg maar gewoon een 10. Dat betekent dat ik de komende weken goed blijf door trainen en mobiliseren en mijzelf laat uitdagen door Rik (dus kom maar op .. ;)). Elke dag braaf mijn ‘huiswerk’ doen, mijzelf uitdagen om toch elke dag iets meer te proberen. Zoals wandelen bijvoorbeeld. Sinds het begin van mijn hernia (nu een week of 10 geleden), heb ik eigenlijk geen goed rondje meer met de hond kunnen wandelen, en zie hier, een blije hond (en achter de camera een nog blijere vrouw), omdat ik toch maar weer voor het eerst sinds lange tijd de 5km heb aangetikt.

Als een kind zo blij ook gelijk Rik een appje gestuurd met foto, waarop Rik vroeg: ‘Sprinten?’. Dus je snapt het, mijn volgende doel (eindje weg hoor ;)), gaat zeker een sprintje zijn, of zal een halve marathon me toch ook weer eens lukken?

Anyway, op naar een nieuwe week met positieve energie, goed letten op wat ik eet (oh ja, ik ben inmiddels ook 6kg kwijt, leuk voordeeltje zo vlak voor de zomer :)), veel water drinken en vooral ook genieten. Genieten met mijn fijne gezin, want eigenlijk was het, zo terugkijkend, voor ons allemaal een heftige periode.